Polysiphonia mollis J. Hooker & Harvey in Harvey, 1847 [1847–1849]: 43 (type locality: Tasmania).—Harvey, 1855b: 539.— J. Agardh, 1863 [1851–1863]: 968.— Harvey, 1863: xx.— Sonder, 1880: 34.— G. Murray, 1887: 31.— De Toni, 1903: 877–878.— Lucas, 1909: 41.— Børgesen, 1945: 30–34, figs. 14, 15.— Lucas & Perrin, 1947: 267.— Durairatnam, 1961a: 70, pl. XVI: figs. 9–11.— S. Dixit, 1970: 124.— Islam, 1974b: 89.— Islam, 1976: 64, pl. 53: figs. 311–313.— Womersley, 1979: 476–478, figs. 4D–G.— Huisman & Walker, 1990: 440.— Kalugina-Gutnik, Perestenko, & Titlyanova, 1992: 21 (table 1).— Titlyanova, Perestenko, & Kalugina-Gutnik, 1992: 44.— Zvyagintsev & Ivin, 1992: 10 (table 3).— Ballesteros, 1994: 538.
Misapplied name (fide Børgesen, 1945: 34):
Polysiphonia pulvinata.—Jadin, 1935: 169 (in part; see also Polysiphonia platycarpa).
INDIAN OCEAN DISTRIBUTION: Australia, Bangladesh, Mauritius, Seychelles, Sri Lanka.
Note: According to Jaasund (1977b: 409–410), the Mauritius record of Børgesen (1945: 30–34, figs. 14, 15) applies to Polysiphonia crassicollis Børgesen.